Find out how Apple’s Steve Jobs became a worldwide technology icon
Buy book - Steve Jobs by Walter Isaacson
What exactly is the subject of the Steve Jobs book?
This book recounts the daring and adventurous life of Steve Jobs, the brilliant entrepreneur and quirky creator of Apple, in a narrative that is both entertaining and informative. Steve Jobs highlights the man's successful endeavors as well as the struggles he faced along the road, beginning with his early encounters with spirituality and LSD and on to his peak as a global tech hero.
Who has read the biography of Steve Jobs?
- Anyone who is interested in the tumultuous creative life of entrepreneur Steve Jobs should read this.
- Anyone who is interested in learning how Apple attained such enormous success should read this.
- Anyone who is impressed by the individuals that design the daily technological devices that we use
Who is Walter Isaacson, and what is his background?
Walter Isaacson is an American author and biographer who lives in New York City. Prior to this, he served as editor-in-chief of TIME magazine and as CEO and chairman of the CNN television news network. Isaacson is the author of best-selling biographies of Albert Einstein and Benjamin Franklin, as well as American Sketches, a collection of essays on American history (2003).
Co dokładnie jest dla mnie? Discover how Steve Jobs, the founder of Apple, rose to become a global technological icon.
To exaggerate the significance of Steve Jobs' contributions to the development of our modern, computer-mediated world would be difficult to do justice. Jobs, a single-minded perfectionist, was also a visionary who wished to transform the world via technological advancement. This best-selling book reveals that although Jobs's perfectionism and passion propelled him to greatness, those same characteristics were also the source of friction and strife inside the company. Jobs's conduct was often characterized as brattish in his interactions with workers and colleagues, despite the fact that Jobs maintained that he was just attempting to motivate people to do their best work. The following notes detail the fascinating life of one of the most influential technology icons of our time, as well as the incredible story of a teenage prank that resulted in the formation of a partnership that would go on to become one of the most valuable technology companies on the face of the planet.
In addition, you will learn how LSD and meditation contributed to the development of today's technological devices; why Woody or Buzz Lightyear would not have existed without Steve Jobs; and why Jobs tragically thought that acupuncture and eating fruit would heal his illness.
An engineering and design passion was fostered in Jobs by his handyman father and his prankster best friend, among other influences.
Abdulfattah Jandali and Joanne Schieble had their first child, a son, on February 24, 1955. Jandali and Schieble, on the other hand, would not be the ones to raise their kid. Because Schieble came from a strict Catholic family that would reject her if she had a kid with a Muslim guy, the couple was compelled to place the child for adoption after the birth of their child. Consequently, the kid was adopted by Paul and Clara Jobs, a couple from Silicon Valley who called him Steven after their son, Steven. Paul attempted to instill his passion for mechanics in Steve from a young age, and Steve remembers being fascinated by his father's attention to detail and attention to detail. For example, if the family need a cabinet, Paul would simply construct one with Steve's assistance throughout the construction process.
Poza tym sprytny, ale niedrogi dom rodziny Eichler-współczesny dom „everyman” ze szklanymi ścianami od podłogi do sufitu i otwarty plan-inspirował zainteresowanie Steveobsessive ”czystym, pięknym designem. Później, a jednocześnie jest na wysokim poziomie Szkoła, Steve Jobs poznał Steve'a Woźniaka, z którym natychmiast się połączył. W porównaniu z Jobsem, Woźniak był o pięć lat starszy i już wykwalifikowany technik komputerowy, od którego Jobs wiele nauczył się o aplikacjach komputerów i komputerów. Jobs i Woźniak były, Pod wieloma względami zwykli młodzi chłopcy, którzy lubili wykonywać praktyczne żarty swoich rówieśników. Ale byli również zafascynowani perspektywą zbadania królestwa elektroniki i zobaczenia, co mogą wymyślić. Łącząc swoje dwie pasje, stworzyli swój pierwszy produkt w miejscu 1971: „Blue Box”, gadżet, który umożliwił klientom wykonywanie bezpłatnych połączeń telefonicznych na duże odległości.
Woźniak dostarczył koncepcję, a Jobs przekształciło ten pomysł na zyskowną firmę, wykorzystując komponenty o wartości 40 USD do stworzenia gadżetu sprzedawanego za 150 dolarów. Duet sprzedał prawie 100 pudełek, dając im smak tego, co mogą osiągnąć dzięki technicznym talentom i wizji pracy Woźniaka. Umiejętności inżynieryjne i wizja pracy Woźniaka zostały połączone w celu stworzenia rewolucyjnego produktu.
Fascynacja Jobsa duchowością, LSD i sztuki wpłynęły na jego wrażliwość estetyczną i intensywną koncentrację.
Pod koniec lat 60. zainteresowania i dociekliwe kultury maniaków i hipisów zaczęły się zbiegać, co spowodowało utworzenie kultury hybrydowej. W związku z tym prawdopodobnie nieuniknione było, że Jobs, oprócz jego zainteresowań matematyką, fizyką i elektroniką, zanurzyłyby się w kontrkulturze i w pewnym momencie zaczęłyby eksperymentować z LSD. Pierwszy rok pracy w college'u był w Reed College, prywatnym college'u sztuk wyzwolonych w Oregonie. Podczas pobytu w Reed Jobs bardzo poważnie poważnie podchodził do medytacji, a także eksperymentowanie z LSD z przyjaciółmi. Jego przekonaniem, że jego doświadczenia narkotykowe umożliwiły mu wzmocnienie poczucia tego, co było niezbędne w życiu, pokazując mu, że jest „inna strona monety”. Uświadomienie sobie, że wytwarzanie niesamowitych produktów było bardziej niezbędne niż wszystko inne w sytuacji Jobsa, była przełomową chwilą.
Jobs podróżował nawet do Indii, gdzie zatrzymał się przez siedem miesięcy w ramach swojego misji, aby dowiedzieć się więcej o mistycyzmie wschodnim. Jego osobista filozofia, zwłaszcza w buddyzmie Zen, stała się w nim głęboko zakorzeniona, inspirując jego minimalistyczne podejście estetyczne i narażając go na siłę intuicji. Zaangażowanie w LSD i duchowość pomogło mu w opracowaniu tego, co stało się znane jako pole zniekształceń rzeczywistości Jobsa: gdyby ustalił, że coś powinno się wydarzyć, mógłby po prostu zrobić to, zniekształcając rzeczywistość, aby pasować do jego pragnień. Oprócz miłości do sztuki na minimalistyczny styl Jobsa miał wpływ jego fascynacja technologią. Jobs w kółko podkreślił w swojej karierze, jak ważne było dla niego, że produkty Apple mają czysty i prosty design.
W latach licencjackich rozwinął tę wizję siebie. Pomimo faktu, że porzucił studia, Jobs mógł nadal uczestniczyć w kursach, co zrobił wyłącznie w celu wzbogacenia własnej wiedzy. Jednym z nich była lekcja kaligrafii, na której wyróżniał się i która następnie stała się głównym elementem graficznego interfejsu użytkownika dla Apple Mac.
Dostali swoje imię od podróży do sadu jabłkowego; Ich działalność powstała dzięki wizji kontrkultury i dużej ciężkiej pracy.
Wydaje się, że jest to mało prawdopodobne parowanie: zorientowany duchowo miłośnik LSD pracujący w silnej branży komputerowej. Jednak na początku lat siedemdziesiątych rosnąca liczba osób zaczęła postrzegać komputery jako symbol osobistej ekspresji. Tak więc, podczas gdy Jobs był zaangażowany w narkotyki i Zen, jednocześnie fantazjował o założeniu własnej firmy, co ostatecznie zrobił. On i jego kumpel Steve Woźniak mieli również koncepcję współczesnego komputera osobistego, który wymyślili mniej więcej w tym samym czasie. Steve Woźniak został członkiem Homebrew Computer Club we wczesnych dniach Revolution Technology Dolley Revolution, miejsca spotkań „kujonów” komputerowych, aby spotkać i wymieniać pomysły, z nadrzędną filozofią, że kontrkultura i technologia były idealnym małżeństwem. Woźniak był jednym z członków założycieli Homebrew Computer Club, który spotkał się co tydzień, aby wymienić pomysły.
W tym miejscu Woźniak otrzymał inspirację do swojego wynalazku. Komputery czasu potrzebowały wielu różnych komponentów sprzętowych, aby funkcjonować prawidłowo, co czyni je złożonymi w celu utrzymania i znacznie trudniejsze do obsługi. Woźniak wyobrażał sobie gadżet, który był samodzielnym pudełkiem, który miał klawiaturę, ekran i komputer „w jednym pakiecie”. Początkowo Woźniak zastanawiał się nad wydaniem swojego pomysłu za darmo, zgodnie z filozofią ruchu domowego. Z drugiej strony Jobs argumentował, że powinny czerpać korzyści z innowacji Woźniaka. W rezultacie w 1976 r. Woźniak i Jobs ustanowili komputer Apple Computer z zaledwie 1300 USD pieniędzy na początek. Aby wymyślić nazwę firmy, Jobs i jego zespół udali się do Apple Orchard w danym dniu, a nazwa „Apple” utknęła, ponieważ była prosta, zabawna i natychmiast rozpoznawalna.
Przez miesiąc Woźniak i Jobs pracowali ręcznie przy budowie 100 komputerów. Około połowa całości została sprzedana lokalnemu dealerowi komputerowi, a druga połowa została sprzedana znajomym i innym klientom. Pierwszy komputer Apple, Apple I, był na krawędzi opłacalności po zaledwie 30 dniach na rynku.
Znany ze swojego ścisłego kontroli i niestabilnego stylu przywódczego, Jobs był motywowany nieustępliwym pragnieniem doskonałości.
Intymni przyjaciele i znajomi Hioba zgodziliby się, że mężczyzna był nieprzewidywalny, jeśli nie wręcz ekscentryczny. Gdy tylko praca nie pasowała do jego wymagających standardów, rzucił napady złości i ustnie atakował każdego, kto ich nie spotkał. Ale co było z pracą, która sprawiła, że był tak dyktatorski i temperamentny? Krótko mówiąc, był perfekcjonistą, który bezlitosował błędy. Jobs przewidywał Apple II jako bezbłędnie zaprojektowany, w pełni wyposażony komputer, który był całkowicie zintegrowany od początku do końca. Jednak chociaż jego entuzjazm przyczynił się do sukcesu Apple II, kiedy został wprowadzony w 1977 r., Salał także energię i wolę innych pracujących w branży. Gdyby Jobs pomyślał, że praca pracownika jest słabsza, powiedziałby im, że to „bzdura” i byłby wściekły, gdyby zauważył nawet najmniejszą wadę.
Zachowanie Jobsa stawało się bardziej nieprzewidywalne, gdy firma rozszerzyła się pod względem wielkości. Wreszcie, Apple zatrudnił Mike'a Scotta, aby był jego dyrektorem naczelnym, a jego głównym obowiązkiem jest utrzymanie większej kontroli nad pracą. Scott zasadniczo musiał stawić czoła pracom z trudniejszymi problemami, z którymi inni pracownicy po prostu nie mieli energii do samodzielnego radzenia sobie. Konsekwencją był często skromny konflikt, a praca od czasu do czasu rozpadała się, gdy stwierdził, że perspektywa wszelkiej kontroli nad Apple jest bardzo niepokojąca. Jobs było szczególnie obciążające, że Scott próbował nałożyć czapkę swoich tendencji perfekcjonistycznych. Z drugiej strony Scott nie chciał, aby perfekcjonizm Jobsa miał pierwszeństwo przed pragmatyzmem w miejscu pracy.
Aby dostarczyć tylko dwa przykłady, Scott interweniował, gdy Steve Jobs nie wierzył, że żaden z 2000 kolorów beżu dostępnych dla obudowy Apple II nie był odpowiedni, a kiedy prace spędzały dni na debacie na temat zaokrąglonych zakątków skrzynki komputerowej. Głównym problemem Scotta było wyprodukowanie i sprzedawanie przypadków.
Praca została podniesiona do statusu ikony technologicznej w wyniku Macintosha, ale jego nienawiść spowodowała, że został zdegradowany.
Apple II, które sprzedało około sześciu milionów sztuk, było powszechnie uważane za iskrę, która rozpaliła rozwój branży komputerowej. jego własny. Wynalazca Steve Jobs chciał zbudować gadżet, który „uczyniłby w kosmosie”, jak to ujął. Mając na uwadze ten cel, Jobs rozpoczął rozwój Macintosha, następcy Apple II, który dodatkowo zrewolucjonizowałby status pracy osobistej i cementowej pracy jako legendy technologicznej. Ale Macintosh nie był całkowicie stworzeniem Jobów, ponieważ faktycznie zabrał projekt Macintosha od swojego twórcy, Jef Raskin, który był pionierem w dziedzinie projektowania interfejsu ludzkiego komputerowego. W odpowiedzi Jobs opracował komputer zasilany przez procesor wystarczająco silny, aby obsługiwać złożoną grafikę i może być obsługiwany głównie przez mysz, znaną jako Apple IIE.
Było to w dużej mierze ze względu na kosztowne wysiłki marketingowe, które zawierały spektakularną reklamę telewizyjną, znaną obecnie jako reklama „1984”, wyprodukowana przez reżysera Hollywood Ridleya Scotta. Macintosh stał się niezrównanym sukcesem finansowym. Debiut Macintosh, który zbiegł się z powodzeniem AD, zaowocował reakcją łańcuchową mediów, która była korzystna zarówno dla miejsc pracy, jak i produktu. Stosując taką samą przebiegłą taktykę, jaką używał w przeszłości, Jobs był w stanie uzyskać szereg głośnych wywiadów z wieloma ważnymi publikacjami, oszukując dziennikarzy do przekonania, że wywiad, który im udzielił, był „wyłączny”. Podejście Jobs zakończyło się sukcesem, a Macintosh uczynił go bogatym i znanym. Osiągnął poziom sławy, który pozwolił mu zatrudnić piosenkarkę Ellę Fitzgerald występowanie na jego wystawnej imprezy urodzinowej, którą gościł w swoim domu.
Jego perfekcjonizm i przymusowe postępowanie wobec pracowników jabłek utrzymywały się nieprzerwanie w trakcie jego kadencji w firmie. W przypadku, gdy wierzył, że ktoś nie jest zaniepokojony doskonałością, nieustannie nazywałby je „dupkami”. Snobistyczne zachowanie Jobsa spowodowało konfrontację z biznesem. Rada Dyrektorów Apple zagłosowała za zwolnieniem miejsc pracy w 1985 roku, a w następnym roku opuścił firmę.
Pierwszy biznes Jobów, następny, był porażką, ale odniósł sukces w Pixar, firmie na czele technologii filmowej animowanej.
Odkrył, że może teraz robić rzeczy dokładnie tak, jak chciał, obejmując wszystkie swoje dobre i złe strony, gdy wyzdrowiał z szoku zwolnienia z Apple. Zaczął od opracowania nowego przedsięwzięcia komercyjnego skierowanego do sektora edukacyjnego, komputera znanego jako następny komputer. W następnym projekcie Jobs był w stanie w pełni kontynuować swoją miłość do projektowania. Zapłacił zaliczającą liczbę logo w wysokości 100 000 USD, i zażądał, aby kolejna obudowa komputerowa była idealną kostką, która ostatecznie została osiągnięta. Jednak obsesja Jobsa na punkcie doskonałości sprawiła, że komputer był trudny do zaprojektowania i produkcji.
Niesamowita wizja Jobsa była w zasadzie klawiszem śmierci dla firmy. Mimo że projekt był zbliżony do finansowania funduszy, wprowadzenie maszyny było opóźnione o wiele lat, a maszyna była zbyt kosztowna dla przeciętnego klienta. W wyniku wysokiej ceny i ograniczonej biblioteki oprogramowania nie miał większego wpływu na szerszy przemysł komputerowy. Z drugiej strony Jobs kupił udział w kontroli w firmie znanej jako Pixar w tym samym okresie. Jobs rozkoszował się możliwością bycia częścią firmy, która była idealnym połączeniem technologii i sztuki jako przewodniczącego. Współzałożyciel Apple Steve Jobs zainwestował prawie 50 milionów dolarów w Pixar do 1988 roku, jednocześnie tracąc pieniądze w następnym.
Jednak po latach trudności finansowych firma była w stanie wyprodukować Tin Toy, film, który pokazał wyraźny styl animacji komputerowej Pixara. Tin Toy zdobył nagrodę Akademii 1988 za najlepszy animowany film krótkometrażowy za osiągnięcia w dziedzinie animacji. W związku z tym Jobs ustalił, że musi odnieść uwagę od oprogramowania i towarów sprzętowych, które tracały pieniądze, na Pixar, firmę, która rozwijała najnowocześniejsze, potencjalnie opłacalne animowane zdjęcia. Pixar ostatecznie utworzył partnerstwo z Disneyem, aby stworzyć swój pierwszy obraz fabularny, Toy Story, który został wydany w 1995 roku. Toy Story, wydana w 1996 roku, stała się najlepiej zarabiającym filmem roku.
Jobs zadał pokrój w życiu osobistym po opuszczeniu Apple, łącząc się ze swoją biologiczną rodziną i pogodzenie się ze swoją byłą żoną.
Jobs nie tylko zdobył wiele wiedzy zawodowej w ciągu 12 lat od Apple, ale także postępował w życiu osobistym. Jobs zainteresował się swoimi przodkami w 1986 roku, po śmierci jego adoptowanej matki, i wyruszył w poszukiwaniu swojej prawdziwej matki w tym roku. Kiedy ostatecznie wyśledził Joanne Schieble, ogarnęła ją żal i wyrzuty sumienia za znalezienie pracy do adopcji. Jobs był również zaskoczony, gdy odkrył, że ma siostrę o imieniu Mona Simpson. On i Simpson byli zarówno kreatywni, jak i silni, a ich przyjaźń rozwijała się z czasem. Laurene Powell została wprowadzona do pracy w tym samym czasie. Para związała węzeł w 1991 roku, z zatwierdzeniem byłego mistrza Zen Jobsa. Powell spodziewał się już swojego pierwszego dziecka, Reeda Paula Jobsa, kiedy się pobrali. Oprócz pierwszego dziecka, Erin, para miałaby dwoje dodatkowych dzieci.
Jobs próbował także spędzić więcej czasu z Lisą Brennan, córką z poprzedniego małżeństwa, od którego był oddzielony przez długi czas. Przy wsparciu Powella Jobs był w stanie to zrobić. Jobs próbował zostać bardziej zaangażowanym rodzicem Lisy, a ona ostatecznie przeprowadziła się z Jobs i Powell i pozostała z nimi, dopóki nie poszła na Uniwersytet Harvarda na studia licencjackie. W miarę jak Lisa dorastała, miałaby takie same tendencje temperamentalne jak praca, a ponieważ nie była szczególnie biegła w wyciągnięciu ręki i przeprosinach, oboje mogą spędzić miesiące bez rozmawiania ze sobą. W szerokim sensie podejście Jobsa do interakcji z ludźmi w jego życiu osobistym było porównywalne z jego podejściem do interakcji z ludźmi w biznesie. Jego postawa była binarna: był albo bardzo namiętny, albo niesamowicie fajny, w zależności od sytuacji.
Gdy finanse Apple zaczęły się pogarszać, Jobs powrócił do firmy jako dyrektor generalny, podobnie jak syn marnotrawny.
Apple zaczął mieć trudności finansowe w latach po odejściu pracy. Gil Amelio został mianowany dyrektorem generalnym w 1996 roku w celu odwrócenia pogorszenia koniunktury firmy. Amelio widział, że aby przywrócić Apple na właściwą ścieżkę, konieczne byłoby współpraca z firmą, która miała nowe pomysły. W rezultacie w 1997 r. Amelio postanowił kupić oprogramowanie Next, podnosząc w ten sposób zadania na stanowisko doradcy do Apple. Po powrocie do Apple, Jobs potwierdził tyle samo autorytetu nad firmą, ile był w stanie. Aby to zrobić, Steve zaczął dyskretnie ustanawiać swoją bazę mocy, promując swoich uprzywilejowanych kolejnych pracowników na stanowiska władzy w Apple. W tym okresie zarząd Apple uznał, że Amelio nie będzie wybawcą firmy. Z drugiej strony wierzyli, że firma może mieć kolejny strzał w pracy.
W rezultacie Rada Dyrektorów zaoferowała pracę dyrektora generalnego w Apple. Ku zaskoczeniu Jobs odrzucił ofertę. Jego preferencją było pozostanie jako doradca i pomoc w poszukiwaniu nowego dyrektora generalnego, który ostatecznie odniósł sukces. Jobs wykorzystał swoją pozycję jako doradca, aby rozszerzyć swoją moc w Apple. Nawet popchnął Radę Dyrektorów do rzucenia palenia - tej samej zarządu, który zasugerował, że zmierzył się na stanowisko CEO - ponieważ wierzył, że utrudniają jego wysiłki, aby przekształcić firmę w coś lepszego. Podczas pracy jako doradca Apple, Jobs z powodzeniem nawiązał relacje z konkurentem Microsoft, przekonując firmę do opracowania nowej wersji Microsoft Office dla Mac, położyła kres dekadzie walk sądowych i powodując, że cena akcji Spółki wzrosła . Jobs ostatecznie wziął się na stanowisko CEO, ale dopiero po znacznych rozważaniach. Nalegał, aby firma skoncentrowała się na produkcji mniejszej liczby przedmiotów.
Apple przegrał 1,04 miliarda dolarów w roku podatkowym 1997. Jednak w 1998 r., Rok po pierwszym pełnym roku pracy w pracy jako dyrektor generalny, firma odnotowała zysk w wysokości 309 mln USD. Jobs zasadniczo uratował firmę przed upadłości.
IMAC i pierwszy sklep Apple były uderzami stratosferycznymi dzięki odważnym koncepcjom i przyszłościowym projektowaniu.
Projektant Jony Ive został podniesiony do drugiej najważniejszej pozycji w Apple za Steve'a Jobsa po tym, jak Jobs znalazł swoje wizjonerskie umiejętności w projektancie. W rezultacie powstały związek, który stałby się najważniejszą współpracą projektową przemysłową swoich czasów. Komputer stacjonarny wycenił około 1200 USD, a dla przeciętnego klienta był pierwszym produktem, w którym Jobs i Ive współpracowały. IMAC był wynikiem ich współpracy. Jobs i Ive zakłóciłem tradycyjne pojęcie tego, jak powinien wyglądać komputer przy wprowadzaniu IMAC. Przy wyborze niebieskiej, przezroczystej obudowy byli w stanie wyrazić swoje zajęcie, aby komputer był bezbłędny od wewnątrz i na zewnątrz. W wyniku tego projektu komputer miał kapryśny wygląd. IMAC, który został wprowadzony w maju 1998 r., Szybko stał się najpopularniejszym komputerem w historii Apple.
Z drugiej strony Jobs zaczęło obawiać się, że charakterystyczne towary Apple mogą się zgubić wśród produktów ogólnych dostępnych w technologicznym megastore. Jego odpowiedzią było ustanowienie sklepu Apple jako sposobu na umożliwienie firmie utrzymania pełnej kontroli procesu sprzedaży. Począwszy od budowy prototypowego sklepu i wyposażenia całej przestrzeni, Jobs miał obsesję na punkcie każdego aspektu obsługi klienta i ogólnej estetyki. Nalegał na utrzymanie poczucia prostoty podczas całego procesu, od momentu wejścia klienta do sklepu do momentu, w którym odejdą przez frontowe drzwi firmy. Pierwszy sklep Apple otworzył swoje podwoje w maju 2001 roku. Był to ogromny sukces, ponieważ dla skrupulatnego projektu Jobsa, który podniósł wizerunek handlu i marki na zupełnie inny poziom.
Zadania zaprojektowały iPoda, iPhone'a i iPada, aby utrzymać pełną kontrolę nad wrażeniami cyfrowymi.
Steve Jobs, dyrektor generalny Apple, opracował nowy, szeroki plan po zobaczeniu sukcesu w Apple Store i IMAC. Jego wizją komputera osobistego było to, że będzie to sedno nowego cyfrowego sposobu życia. Było to określane jako jego „cyfrowe podejście hub”. Komputer osobisty został przewidziany jako rodzaj centrum kontrolnego, które mogło zarządzać szeregiem urządzeń, od odtwarzaczy muzycznych po kamery wideo, zgodnie z planem. Jobs ustalił, że przenośny odtwarzacz muzyki będzie pierwszym produktem Apple, który został wydany jako pierwszy krok w kierunku osiągnięcia jego wizji. W 2001 r. Apple wprowadził iPoda, uproszczony gadżet, który połączył słynne koło kliknięć z niewielkim ekranem i nową technologią dysku twardego, aby zapewnić bezproblemowe wrażenia. Konsumenci sprawili, że iPod był tak popularny, że do 2007 r. Odnotował połowę zysków Apple. Chociaż krytycy byli wątpli, że klienci zapłacą 399 USD za odtwarzacz muzyki, iPod okazał się błędny.
Następnym etapem było stworzenie prototypu telefonu komórkowego Apple. Apple uruchomiło pierwszą wersję iPhone'a w 2007 roku, co oznacza 10. rocznicę firmy. IPhone został wykonalny za pomocą dwóch kluczowych technologii: ekran dotykowy, który był w stanie przetwarzać liczne dane wejściowe jednocześnie, oraz szkło okładki Gorilla, które było bardzo trwałe i odporne na zarysowania. Po raz kolejny przeciwnicy wyrazili sceptycyzm co do podejścia Apple, twierdząc, że nikt nie wydałby 500 USD na telefon komórkowy - i po raz kolejny Jobs wykazał, że są nieprawidłowe. Sprzedaż iPhone'a stanowiła ponad połowę całkowitych zysków wyprodukowanych w światowej branży telefonów komórkowych pod koniec 2010 roku. Wprowadzenie iPada, pierwszego komputera tabletu firmy, było ostatnim etapem planu Jobs. IPad został oficjalnie wprowadzony przez Apple w styczniu 2010 roku. Apple sprzedało ponad milion iPadów w pierwszym miesiącu i ponad 15 milionów w pierwszych dziewięciu miesiącach okresu premiery.
Ambitne podejście Cyfrowych Hub Jobs udało się całkowicie zmienić sektor technologii konsumenckich, jak pokazuje wprowadzenie iPoda, iPhone'a i iPada w kolejnych latach.
Jobs przeciwstawił się wszelkiej konwencjonalnej wiedzy, gdy zdiagnozowano u niego raka w 2010 roku i zmarł tragicznie na początku następnego roku.
Jobs odkrył, że miał raka w październiku 2003 r. Podczas regularnego badania urologicznego. Choroba Hioba była traktowana podobnie do każdego innego problemu projektowego, co oznaczało, że praca zlekceważyła całą tradycyjną wiedzę i opracowała własną technikę walki z chorobą. Niestety okazało się to śmiertelnym błędem. Przez dziewięć miesięcy odmawiał operacji i zamiast tego próbował wyleczyć się akupunkturą i dietą wegańską. W końcu odniósł sukces. Z biegiem czasu złośliwy wzrost wzrósł, a miejsca pracy ostatecznie musiało poddać się operacji inwazyjnej, aby ją usunąć. Chociaż rak pojawił się ponownie w 2008 r., Utrzymał rygorystyczną dietę niektórych owoców i warzyw, co spowodowało utratę ponad 40 funtów. Praca została ostatecznie przekonana do przeszczepu wątroby, ale jego zdrowie doznało poważnego spowolnienia w wyniku procedury, z której nigdy nie wyzdrowieje.
Jobs zmarł w 2011 roku. Zostawił dziedzictwo w jednej z najcenniejszych firm technologicznych na świecie, które zbudował w trakcie swojej kariery. Wszystko, co zawodowo osiągnęło w jego życiu, było wynikiem jego ogromnego zainteresowania, a on wyraził wdzięczność za szczęście, mówiąc: „Miałem bardzo szczęśliwą karierę, bardzo szczęśliwe życie”. Zrobiłem wszystko, co mogłem. ” Osobowość Jobsa była całkowicie reprezentowana w jego wynalazkach, ponieważ każdy produkt Apple był ściśle zamknięty, zintegrowany system sprzętu i oprogramowania, w przeciwieństwie do pracy prawie każdej innej osoby. I chociaż strategia otwartej Microsoftu-umożliwiając licencję systemu operacyjnego systemu Windows-pozwoliła firmie zdominować branżę systemów operacyjnych przez wiele lat, model Jobsa okazał się bardziej korzystny w dłuższej perspektywie, ponieważ zapewnił bezproblemowy, elegancki end-to- do- Według zadań, wrażenia użytkownika końcowego od początku do końca.
Jobs żył, gdy Apple ostatecznie wyprzedza Microsoft jako najcenniejszą firmę technologiczną na świecie, zaledwie kilka miesięcy przed śmiercią w 2011 roku.
Steve Jobs: Biografia kończy się podsumowaniem.
Najważniejszą lekcją w tej książce jest to, że Steve Jobs dorastał w Dolinie Krzemowej na rozdrożu sztuki i technologii, narkotyków i kultury nerd. Powstałby tam związek, który ostatecznie doprowadziłby do założenia Apple, a także do zmiany sejsmicznej w dziedzinie innowacji technologicznych. Przez całe życie Jobs był w stanie zmienić nasze połączenie z technologią, opracowując różnorodne towary cyfrowe, które były proste w użyciu i miały czysty projekt. Zalecane jest dalsze czytanie: The Everything Store Brada Stone'a jest fikcyjnym opisem jego życia. Mimo że Amazon jest teraz wart ponad miliard dolarów, firma miała skromne początki w garażu założyciela Jeffa Bezosa w Seattle w stanie Waszyngton w 1994 roku. Od samego początku Bezos był motywowany wielkim celem ustanowienia „wszystkiego sklepu”, która stała się teraz wirtualną rzeczywistością dzięki wysiłkom wielu innych. Ta książka, która koncentruje się na biznesie i jej twórcy, pokazuje, jak Bezos przekształcił jego pomysł w rzeczywistość.
Kup książkę - Steve Jobs autorstwa Waltera Isaacson
Scenariusz BrookPad Zespół oparty na Steve Jobs autorstwa Waltera Isaacsona